1995-1997: Er moet iets gebeuren

Naar De Wijngaard!

Het seizoen 1994-1995 had Theater VTV mooie momenten bezorgd. Er heerste bijgevolg een vrolijke sfeer en veel enthousiasme. Ook buiten de eigen producties waren de leden actief, bijvoorbeeld op de Goede Vrijdag-actie van Coroohan City (de handelaars van het Rooseveltplein) of een bijeenkomst van de Stichting Ephrem Demotte in de Stadsfeestzaal (foto’s 1 en 2). Nochtans was er ook reden tot ongerustheid. Boven de vzw Kristen Volksbond pakten zich steeds meer donkere wolken samen.

“Slecht nieuws”

Op 17 april 1995 verzamelden de leden van de Kristen Volksbond voor de jaarlijkse algemene statutaire vergadering. Penningmeester Geert Vanopbroecke had opnieuw slecht nieuws. In 1994 was er een verlies geboekt van 871.000 frank, 120.000 frank meer dan in 1993. De absolute prioriteit ging naar het afbetalen van de leningen, inclusief die aangegaan om de boetes te kunnen betalen vanwege niet-betaalde BTW-facturen. De andere schuldeisers, waaronder drankleverancier Armand Mores, moesten, wij citeren, “geduld oefenen”.
Er werd voorgesteld om aandelen uit te geven in de hoop dat de vrienden en sympathisanten van de Volksbond daarop massaal zouden intekenen.
Op de algemene vergadering werden de mandaten van Dirk Devos en André Spileers beschikbaar gesteld. Er waren zeven kandidaten om die in te nemen, VTV’ers Roland Van Coppenolle en Geert Desmytere werden verkozen.
De nieuwe beheerraad die twee dagen later voor het eerst vergaderde, bestond naast deze twee nieuwkomers uit: voorzitter Daniël Vandenhoucke, ondervoorzitter Guy Heylens, secretaris Ria Verstraeten, penningmeester Geert Vanopbroecke, Willy Cardon, Danny Decock, John Verstraeten, Damien Van Wambeke (VTV), Eric Vanopbroecke (Harmonie), Marcel Debleecker (ontspanningsafdelingen) en Robert Vanderkimpen.
Geert Desmytere werd aangesteld als ‘zaalmanager’ met de opdracht de verhuur van zalen efficiënter te laten verlopen. De agenda stond immers aardig vol maar of die boekingen konden volstaan om de financiële problemen op te lossen, was zeer de vraag. “Er moet iets gebeuren”, zo luidde andermaal de conclusie.

Nieuwe stoelen

In de loop van 1995 werden via de Sint-Pietersparochie tegen voordelige prijzen 65 nieuwe stoelen aangekocht en werd de verhuur van de zalen overzichtelijker gemaakt. Naast de gebruikelijke familiefeesten en soupers, was er een langverwachte onemanshow van verpleger Hugo op 15 mei 1995 en een unieke voordracht door Alfons Ryserhove over de moorden van Beernem op 13 oktober 1995.
Kort daarvoor, op 24 september, stond voorzitter Daniël Vandenhoucke zelf dicht bij het plegen van geweld naar aanleiding van een zoveelste toogdiscussie over de aankoop van een derde (!) biljarttafel voor het café. In een brief aan de leden van de beheerraad liet hij weten: “DE MAAT IS VOL !!!”. De hoofdletters en uitroeptekens moesten onderstrepen dat het geduld van elk mens grenzen kent.
Op de daaropvolgende vergadering van de beheerraad op 9 oktober 1995 waren de gemoederen enigszins gekalmeerd. De aankoop werd afgewezen maar opnieuw werd vastgesteld: “Zo gaat dit niet verder!”.
Op 19 februari 1996 gaven penningmeester Geert Vanopbroecke en zijn assistent Robert Vanderkimpen, na herhaaldelijk aandringen van de beheerraad, een overzicht van de financiële stand van zaken. Daaruit bleek dat de schulden verder bleven oplopen en dat beide penningmeesters de dagelijkse flow niet meer konden opvolgen. Voorzitter Vandenhoucke nam die taak voortaan op zich en er werd bij Bacob een nieuwe lening aangevraagd.
Op de algemene ledenvergadering van de Volksbond op 28 april 1996 was de opkomst bedroevend laag. Geert Vanopbroecke gaf, na het openingsgebed, de trieste stand van zaken. Er diende in totaal nog meer dan twee miljoen frank aan leningen afbetaald te worden, naast de schulden aan Armand Mores. Het verlies van het jaar 1995 bedroeg 672.875 frank, de opbrengst van de actie met de aandelen lag met 45.000 frank ontgoochelend laag. “Er moet iets veranderen”, was de conclusie…
Eén ding veranderde snel: er kwam een nieuwe toegangspoort, met dank aan financier deken Flor Brondeel (foto’s 3 en 24).

Factuirkie gehuldigd

Intussen was Theater VTV zelf ook aan de slag gegaan met de eigen werking in het nieuwe seizoen. Op 2 juli 1995 werd de vakantie ingewandeld in Schorisse en op 8 oktober 1995 liet men de zomer alweer achter zich met een VTV-Gordel in Wodecq.
Daags voordien, op 7 oktober, was bij wijze van seizoenopener Paul Vandenhoeke gehuldigd voor 50 jaar lidmaatschap van Theater VTV. De gewezen artistiek directeur, voorzitter, regisseur en eeuwig Factuirkie kreeg veel bloemen en zoenen, een koninklijk portret, een sofa-interview afgenomen door Wim Van Coppenolle en vooral veel oprecht applaus. Het Trio Conjunto zorgde voor de muzikale animatie en Paul zelf voor talloos veel verhalen zoals hij alleen ze kon vertellen. Suiker, Pygmalion en La Cage aux Folles had hij graag nog ’s gespeeld gezien bij zijn VTV, gaf hij nog mee. “En den twielenk, vaneigies!” (foto’s 4 tot en met 8).

Bedrog

De maand november was opnieuw de quizmaand. Na de eerste ‘Wijsheid rond een Vlaamse Teljoor’ en de zege van de CVP-Jongeren, nam VTV geen risico’s meer en schreef drie teams in voor de tweede editie op 11 november 1995. Dat de formule succesvol was, bleek uit het totaal aantal inschrijvingen: 18 ploegen, waaronder 1 van de Jongsocialisten van Gunther Deriemaker. In de finale wonnen de VTV-Wieties (met Wim Vandenhoucke, Wim Van Coppenolle en Koen Lauwereyns) voor de Harmonie, Theater VTV en de CVP. Sommige kwatongen spraken over geknoei met de vragen en vermoedden bedrog, meteen ook de titel van de productie die VTV op scène zette op 2,8,9 en 16 december 1995 (foto’s 9 tot en met 13).
Regisseur Eddy Van Doorslaer was zelf met het stuk van Harold Pinter komen aanzetten, een complete omslag na het huwelijk van juffrouw Beulemans enkele maanden voordien. De artistieke directie zag evenwel heil in het aftasten van de grenzen. Koen Lauwereyns en nieuwkomer An Deventer namen de productieleiding op zich. De cast van Bedrog bestond uit Greet Backeland, Wim Van Coppenolle, Geert Desmytere, Hilde Tytgat en regisseur Eddy Van Doorslaer zelf. Jan Demeulemeester zorgde na De Ingebeelde Zieke opnieuw voor het decor en de affiche. De technische ploeg bouwde voor het eerst sedert december 1969 (het eenakterfestival ‘3×1’) een tribune in de zaal van de Volksbond.
Het bijzondere aan Bedrog is dat het begint met het einde en terugkeert naar het begin. Het verhaal van een driehoeksrelatie wordt zo nog ’s extra tragisch. Met deze productie nam VTV ook deel aan het Roelandjuweel van het AKVT. Het leverde drie nominaties op: voor de productie als geheel, voor de beste mannelijke hoofdrol voor Wim Van Coppenolle en voor beste enscenering. Op de proclamatie op 12 mei 1996 in Hamme hield VTV er een Roelandjuweel aan over voor beste enscenering (foto’s 14 en 15).
Veel belangrijker: Bedrog was de eerste productie waaraan Kristof Deventer meewerkte.
Het jaar 1995 werd op 23 december afgesloten met een Glühweinjogging op het wandelpad en het jaar 1996 op 24 februari weer ingezet met een optreden door Walter Baele voor de Volksbond met Waar is Martha? De vraag bleek vooral: waar is het publiek (foto’s 16 en 17)?

Beschuldigde sta op, bis

In december 1972 had VTV naar aanleiding van zijn zestigste verjaardag het stuk De nacht van de zestiende januari van Ayn Rand opgevoerd onder de titel Beschuldigde Karen Audre, sta op! De vernieuwde artistieke directie van Koen Lauwereyns had voor maart 1996 aanvankelijk opnieuw Op gouden wieken geprogrammeerd, al ’s voorzien in november 1993 maar toen afgelast. Andermaal moest de productie worden afgeblazen vanwege te drukke agenda’s bij Donaat Deriemaeker en Katty Lessenne die allebei een hoofdrol hadden gekregen. Regisseur Luc Provost stemde echter opnieuw in met het aangeboden alternatief: een herneming van De nacht van de zestiende januari. Hij maakte het zichzelf daar niet makkelijker mee want de cast was merkelijk groter. 21 personages speelden mee, aangevoerd door procureur Fabian De Ruyck en advocaat An Deventer, die daarmee debuteerde op de planken. Het werd vier voorstellingen lang (23, 24, 29 en 30 maart 1996) een duel op het scherp van de snee tussen de twee hoofdrolspelers die elke avond een andere jury voor zich kregen, gekozen uit het publiek. De procureur haalde het drie keer, de advocaat één keer én op de generale. Het decor was alvast opnieuw indrukwekkend en monumentaal. Chef decor Michel moest wel op het laatste nippertje een aanpassing doorvoeren. Op de banken van de jury had hij maar zes plaatsen voorzien in plaats van twaalf… (foto’s 18 tot en met 23).

Op stap

VTV sloot het seizoen af zoals gebruikelijk: met uitstappen. Op 16 maart was men in Antwerpen al gaan kijken naar La Cage aux Folles, nog steeds hoog op de eigen agenda. Op 1 mei zette een volle bus koers richting de Westhoek. Op de terugweg, ergens tussen Ieper en Kortrijk, deelde Wim Vandenhoucke de Gouden Tappen 1996 uit aan Michel Bellinck (Prutser van het Jaar), Fabian De Ruyck (Bijrol van het Jaar), Daniël Vandenhoucke (Nakomertje van het Jaar), Geert Desmytere (Man van het Jaar) en Rebecca Verhellen (Vrouw van het Jaar). Koen Lauwereyns was er toen al niet meer bij, de vliegende reporter van Het Volk had Flanders Fields geruild voor een vliegtuig richting Zimbabwe voor een nieuwe spraakmakende reportage.
VTV’s buitenlandse reis bleef van 16 mei tot 19 mei dichter bij huis. Geert Fourneau stuurde zijn autocar van De Fiertel naar de Pays d’Auge waar men met calvados alle emoties van een alweer wonderlijk theaterseizoen afsloot (foto’s 25 en 26).

85 jaar

Het seizoen 1996-1997, het 85ste van Theater VTV, was het laatste van de bestuursploeg die in 1993 was verkozen. Om te vermijden dat de opvolgers al meteen zouden moeten starten met een productie voor de provinciale jury, werd beslist om een jaar eerder dan verplicht in te schrijven voor het provinciaal klasseringstoernooi. Eddy Van Doorslaer zou in maart 1997 Chat en poche van Georges Feydeau regisseren en kreeg daarvoor een cast die bestond uit Geraldine Vandercammen, Katty Lesenne, Bernadette Vanovertveldt, Fabian De Ruyck, Wim Van Coppenolle, Donaat Deriemaeker, Paul Vandenhoeke en Geert Desmytere. De decors werden opnieuw door Jan Demeulemeester bedacht én geschilderd.
Maar eerst was er de traditionele vakantiewandeling op 30 juni 1996 in Etikhove en een optreden van de groep Biljarten na half tien op 6 juli, een samenwerking met Davidsfonds, Volksbond en Elf Juli-comité.
De eerste eigen productie van het seizoen bestond uit een tweeluik en kreeg de titel Soap. Koen Lauwereyns regisseerde Het Aquarium, Geert Desmytere nam Moeders Uitgaansdag voor zijn rekening. Soap werd gespeeld op 19, 25 en 26 oktober 1996 in de Volksbond. Moeders Uitgaansdag kwam al eerder op de scène: op 21 september in de école Saint-Vincent de Paul in Ronse voor een vereniging van andersvaliden, op 5 oktober op een eenaktersfestival van het AKVT in Herzele. Patrick Elet maakte bij Het Aquarium zijn debuut bij VTV (foto’s 27 en 28).

Rederijkerskamer De Wijngaard

Op zondag 1 december vond voor de derde keer de Verenigingenquiz van de Volksbond plaats. De beker was dit keer voor FC Najaarszon, een spin-off van Theater VTV met Wim Van Coppenolle, Koen Lauwereyns en Fabian De Ruyck. Het officiële VTV-team was helemaal vrouwelijk met Hilde Tytgat, An Deventer en Martine Oufflin. Op 22 december 1996 werd er naar goede gewoonte gejogd en (vooral) glühwein gedronken op het wandelpad. (foto’s 29 en 30).
Dat VTV binnen de wereld van het amateurtoneel een reputatie had opgebouwd, werd bevestigd door de vraag van het Rederijkersverbond Vlaanderen-Nederland om de titel van rederijkerskamer opnieuw op te nemen. In de beginjaren 1500 had men de eerste sporen ontdekt van rederijkerij in Ronse met twee rederijkerskamers (Laus Deo en De Wijngaard) die literaire activiteiten ontplooiden. VTV ging in op de vraag om de draad weer op te pikken en stemde erin toe om bovendien als mede-organisator te fungeren voor het Rederijkerscongres van 31 mei en 1 juni 1997. Maar voor het zover was, wachtte er dus nog een belangrijke klus: spelen voor de provinciale jury met Chat en poche.

Geen kat in de zak

Voor de provinciale jury verdedigde Theater VTV zijn plaats in de hoogste categorie op de première van Chat en Poche op zaterdag 29 maart 1997. De andere speeldata, 15 en 22 maart, vielen eveneens op een zaterdag. De Volksbond was telkens uitverkocht, de Ronsenaars bleven absolute fans van het Franse boulevardtheater. Het succes volgde, ook vanuit de provincie. Het verslag was één en al lof, de score ongewoon hoog (97 procent), mét felicitaties van de jury. “Feydeau, dat is champagne. Sprankelend, bruisend en licht verteerbaar maar ook aartsmoeilijk. Wij hebben in Ronse Feydeau gezien!”, zo luidde de conclusie. Aan champagne ontbrak het dan ook niet toen het verslag (vroegtijdig) binnenliep.
VTV had zich met deze productie ook ingeschreven voor het Ravijtstoernooi in Aalst waaraan uitsluitend gezelschappen geklasseerd in de eerste categorie in de provincies Oost- en West-Vlaanderen mochten deelnemen. Ook daar scoorde VTV bijzonder goed bij de jury die de voorstelling van 15 maart had bijgewoond. Het won de prijs van beste productie, beste mannelijke hoofdrol (voor Donaat Deriemaeker), beste mannelijke bijrol (voor Paul Vandenhoeke) en beste vrouwelijke bijrol (voor Katty Lesenne).
Feydeau had VTV geen kat in een zak opgeleverd, zoveel was duidelijk. Na de proclamatie op het stadhuis van Aalst, knalden de kurken en volgde een bewogen etentje in een restaurant op de markt van Aalst (foto’s 31, 32 en 33).

Verkiezingen

Na het euforische einde volgden de traditionele uitstappen. De buitenlandse trip leidde van 18 tot 20 april naar Zeeland, meer bepaald naar hotel De Boekanier in Vrouwenpolder waar ze een bijzonder gezellige toog hadden gecombineerd met een zeer slechte akoestiek. De daguitstap leidde op 1 mei naar Cassel en Watten in Frans-Vlaanderen. De Gouden Tappen werden bij de terugkeer op de E17 uitgedeeld door Wim Vandenhoucke aan Gilles Vancoppenolle (Man achter de schermen), Jaak Herregods (Prutser van het Jaar), Geraldine Vandercammen (Vrouw van het Jaar) en Patrick Oufflin (Man van het Jaar). Op het afsluitende etentje in de Stonebridge bracht erevoorzitter Frans De Ruyck bloemen mee om het succes van Chat en poche te vieren (foto’s 34 en 35).
Op 16 mei 1997 werd op de algemene vergadering een nieuw bestuur verkozen. Dat gebeurde in de lokalen van het Sociaal Centrum, aan de overkant van de Volksbond waar alle zalen waren ingenomen voor andere activiteiten. De balans van het voorbije seizoen maar ook van de voorbije vier jaar was uitermate positief, zowel artistiek als financieel. Maar de intense werking had veel inspanningen geëist. Ingrid Van Den Daele en Greet Backeland stelden zich geen kandidaat meer voor een nieuwe termijn als bestuurslid en werden in de bloemen gezet. Voor elke functie was er 1 kandidaat. De leden verkozen een bestuur dat bestond uit voorzitter Damien Van Wambeke, secretaris Geert Desmytere, penningmeester Patrick Oufflin, PR-verantwoordelijke An Deventer en afgevaardigde Kristen Volksbond Jaak Herregods.

Het Congres

De eerste activiteit van de nieuwe ploeg was de organisatie van het tweede luik van het Rederijkerscongres op zondag 1 juni 1997. Van de Volksbond ging het stoetsgewijs naar het stadhuis waar Theater VTV officieel de titel van Rederijkerskamer De Wijngaard kreeg toegekend en de bulle en het blazoen aan hoofdman Damien Van Wambeke werden overhandigd door hoofdman Flor Demedts van de Soevereine Hoofdkamer De Fonteine uit Gent.
Na een middagmaal in de grote zaal en de kelderzaal van de Volksbond, met dank aan Stonebridge Banket, volgde het Rederijkerstoernooi gewonnen door De Goudbloem Vilvoorde. De decorploeg en technische ploeg van VTV zorgden voor de omkadering. Het congres werd afgerond met een rondje jenever in het café (foto’s 36 tot en met 39).
Op 28 juni viel definitief het doek over het seizoen met een grootse retrofuif georganiseerd door Gilles Vancoppenolle die zijn skills als dj nog eens etaleerde voor een volgelopen Volksbond.
We eindigen dit hoofdstuk zoals we het begonnen zijn: met foto’s van de ‘straatactiviteiten’ van VTV. Op Goede Vrijdag 28 maart 1997 verzorgden enkele VTV’ers de animatie op de paaseierenworp van de Unie der Handelaars. Balthazar Boma zocht daarvoor in het gezelschap van schepen Agnes Van Crombrugge hogere sferen op dankzij de kraan van Jean Gheysens (foto’s 40 en 41).