2001-2005: de verovering van Nederland
Barrevoets naar het paradijs
Op 20 augustus 2002 bestond Theater VTV 90 jaar en dat moest worden gevierd in de seizoenen 2001-2002 en 2002-2003. Een werkgroep ‘Expo 90’ dook in de opeengestapelde archieven om daar orde op zaken te stellen met als resultaat een overzichtelijke overzichtstentoonstelling in de Oude Brouwerij Dekeyser op zondagnamiddag 14 oktober 2001. Er ging ’s ochtends een feestelijke zitting aan vooraf met vrolijke interviews door Koen Lauwereyns en Donaat Deriemaeker en er volgde ’s avonds een al even vrolijk souper in restaurant Boeckhaege. Nieuw was het VTV-logo ontworpen door Frédérique Macron en een seizoenabonnement. En voor het eerst had Theater VTV ook een e-mailadres: teatervtv@yucom.be (foto’s 1, 2, 3 en 4).
Belle en het Beest
Voorzitter Damien Van Wambeke regisseerde zelf de eerste productie van het nieuwe toneelseizoen. Met zijn jeugdkern koos hij voor het sprookje Belle en het Beest van Stella Wallace. Rond Belle Tine Deroeck en het Beest Dieter Spileers verzamelde hij een groep jongeren aangevuld met enkele volwassenen. Blikvangers waren een volautomatisch opendraaiende kasteelpoort en een rozenstruik die even volautomatisch haar blaadjes verloor. Voor de gedaanteverwisseling van het Beest in een prins, tekende gastgrimeur Sven Van Wetter. Astrid Stockman zong het themalied. Er werd gespeeld op 10, 17 en 18 november én op woensdag 14 november voor de scholen, zowel ’s ochtends als ’s middags. Een ervaring!
De jury van het Roelandjuweel kwam ook kijken en gaf VTV’s Belle en het Beest op 24 januari 2002 in het cc Stroming in Berlaar de prijs van ‘beste productie’. Er waren voorts nominaties voor ‘beste enscenering’, beste mannelijke hoofdrol (voor Pascal van Wambeke en Geert Desmytere) en beste vrouwelijke bijrol (voor Pascale Casseyas) (foto’s 5, 6, 7, 8 en 9).
16+
Het decor van de tweede seizoenproductie, Magie Rouge van Michel De Ghelderode, was het vijftigste dat Michel Bellinck op de scène zette van de Volksbond. Het stuk werd in een regie van Marjan Loman gespeeld op 13, 14, 19 en 20 april 2002. Vooral de voorstelling op zondag 14 april liet sporen na. Het was ook de dag van de wielerklassieker Parijs-Roubaix en men telde amper dertig toeschouwers in de zaal. Wellicht zat de expliciete vermelding 16+ op de affiche daar ook voor iets tussen … De bloederige farce over de hebzucht van de mens werd onder een hemel die vol sterren stond, gespeeld door Wim Van Coppenolle, Donaat Deriemaeker, Johan Vanderaspoilden, Geert Desmytere, Daniël Vandenhoucke, Patrick Oufflin en de debutanten Patricia Laevens en Fabrice Donkerwolcke (foto’s 10, 11, 12, 13 en 14).
Hoog bezoek
Uitbollen was er niet bij in deel 1 van het dubbele feestjaar. Met Belle en het Beest had zich een nieuwe jeugdkern gevormd. Op 10 december 2000 hadden de jonkies al getekend voor de organisatie van de traditionele Glühweinjogging in en om het Schavaert en ze deden dat op 30 december 2001 nog es over in het Kluisbos.
De jeugd stond ook paraat toen op 1 juni 2002 Opendoek, de net opgerichte koepelorganisatie voor amateurtoneel in Vlaanderen, naar Ronse afzakte voor een provinciale ontmoetingsdag. Damien Van Wambeke zette een programma op poten met een stadswandeling onder leiding van gids Diane Ameels, een door Dieter Spileers geanimeerde tocht door het Muziekbos en een concert in de crypte door de Schola Gregoriana, Astrid Stockman en Katrien Wemel. Start van het gebeuren was de Hoge Mote waar burgemeester Luc Dupont, cultuurschepen Pol Kerckhove en schepen Agnes Van Crombrugge als gastheren en -vrouw fungeerden. In restaurant Remington werd er getafeld én er was in de Volksbond ook nog een afsluitende theaterquiz (foto’s 15, 16, 17, 18, 19 en 20).
Barrevoetse Broeders
Amper een week later, op zaterdag 8 juni 2002, ging het met de jeugd richting Brussel waar VTV deelnam aan de Taalunieprijs op het Rederijkerscongres. Daar brachten 4 kamers (naast VTV die uit Groningen, Antwerpen en Brussel) hun versie van het esbattement De Barrevoetse Broeders uit 1559. Regisseur Geert Desmytere had het verhaal helemaal omgegooid en kon daarvoor rekenen op Dieter Spileers, Pascal Van Wambeke, Liselotte Bockstal, Katrien Wemel, Tine Deroeck, Maaike Devriese en Inge Vanderhauwaert. Na een woelig dagje Brussel, werd ’s avonds gespeeld in cc De Rijke Klaren. Tot eenieders verbazing, niet in het minst die van de VTV-delegatie zelf, riep de jury met Alex Cassiers, Marc Bober en Remco Sleiderinck de Ronsische versie uit tot winnaar. Wiero Oosterban uit Groningen zag het zo: “De jeugd uit Ronse had er iets eigentijds van gemaakt met kinderen die druk aan het spuiten waren en de hoofdrollen die prachtig werden vertolkt door twee jongens die homofielachtig speelden. Ze waren erg goed. De jeugd uit Ronse was een duidelijk en overtuigend winnaar.”
Het was meteen een bijzondere afsluiter van een magisch seizoen … (foto’s 21, 22 en 23 en 23bis).
Och hiere God toch
De VTV-happening opende het seizoen 2002-2003 met een verrassingsreis op 25 augustus 2002 (5 dagen na de 90ste verjaardag van VTV) naar Frans-Vlaanderen. Buschauffeur Geert Fourneau stuurde zijn Fiertel eerst nog langs Zwevegem voor een noodingreep aan een kapotte alternatorriem en via een bezoek aan een vijverpark in de buurt van Compiègne landde het gezelschap in Longueil-Annel aan de Oise, bijgenaamd la Cité des Bateliers vanwege het lokale museum over de binnenscheepvaart. Vandaar ging het naar la Ferme de Taulette waar een varken-aan-‘t-spit op het menu stond, naast (veel) sangria en (veel) wijn. Er was in een schuur ook een voorstelling van De Barrevoetse Broeders, bedoeld voor wie er in Brussel niet was bij geweest en ook als repetitie voor een voorstelling twee weken later in het klooster van de Arme Klaren op Open Monumentendag. Daarin verving Karen Wilpart de reislustige Inge Vanderhauwaert (foto’s 24, 25 en 26).
Op 28 september werd het seizoen officieel geopend met een gastvoorstelling door Jo Decaluwe van Och hiere God toch naar Cyriel Buysse in de Oude Brouwerij Dekeyser. Het was een weerzien met de eerste externe regisseur die bij VTV aan de slag was, in oktober 1966 met Juarez.
Nieuw dat seizoen waren de blauwe VTV-sweaters met het nieuwe logo en de geboorte van een eigen website, beheerd door Jurgen De Merlier en Frédérique Macron.
Overspel
Na Belle en het Beest en De Barrevoetse Broeders stonden de jonge wolven en wolvinnen van VTV te trappelen om ‘iets serieus’ op de planken te zetten. De cast van De Barrevoetse Broeders werd voor de productie Action Replay aangevuld met Fabrice Donkerwolcke die ook de bijhorende muzieknummers koos. Frans Vanderschueren kwam namens Opendoek kijken en schreef er onder de titel ‘En opnieuw en opnieuw en opnieuw’ onder meer dit over:
“Ik zag de voorstelling gespeeld door jongeren rond 20 jaar. Het was gewoon schitterend hoe ze het stuk begrepen en overbrachten naar het publiek. Zij speelden geen leeftijd, zij speelden gevoelens op een bepaalde leeftijd. Het stuk gaat over overspel. En over de strijd van ieder personage met zijn eigen demon.”
Er werd bijna een jaar gerepeteerd aan Action Replay in een regie van Geert Desmytere. Binnen VTV zelf en door het publiek, werd het stuk op gemengde gevoelens onthaald. Er werd (mét tribune) gespeeld op 19, 20, 25 en 26 oktober 2002. Als beloning gingen spelers en entourage in het weekend van 11 november naar de Ardennen om af te kicken. Tussendoor was voorzitter Damien Van Wambeke met een kleine delegatie ook naar WK wielrennen in Zolder getrokken (foto’s 27, 28, 29, 30 en 31).
Knechten, meesters en prekers
Het plan van bestuur en artistieke directie om jeugd en volwassenen te laten samenspelen, werd concreet in de tweede productie van het seizoen 2002-2003: Knecht van 2 meesters van Goldoni werd op scène gezet door Damien Van Wambeke, Daniël Vandenhoucke, Donaat Deriemaeker, Geert Desmytere, Greet Backeland, Dieter Spileers, Katrien Wemel, Pascal Van Wambeke, Martine Meuris, Johan Vanderaspoilden en Wim Vandenhoucke. Het was de comeback bij VTV van regisseur Eddy Van Doorslaar en de voortzetting van zijn parcours na stukken van Camoletti, Molière en Feydeau. Het Venetiaanse decor werd geschilderd door Dana Klusa en Caroline Verschelden, de kostuums kwamen van het befaamde Huis Costhea (na een door sneeuwval verstoorde pasbeurt) en de grime (inclusief enkele Venetiaanse maskers) gebeurde onder leiding van Vanessa De Bus. Er werd gespeeld op paaszaterdag en paasmaandag 19 en 21 april en 25 en 26 april 2003. Het paasweekend was niet bevorderlijk voor de publieke belangstelling die als ontgoochelend werd ervaren.
Nauwelijks een maand later, op 24 mei 2003, stond VTV als De Wijngaard op de planken in het Nederlandse Haarlem. Daar vond in het kader van het Rederijkerscongres opnieuw een Taalunieprijs plaats. Dit keer moest het 16de-eeuwse stuk De Preker gespeeld worden. Voor de tweede keer op rij haalde VTV het met Fabrice Donkerwolcke, Rebecca Verhellen, Wouter Wemel, Wim Van Coppenolle en Helène François in een regie van Koen Lauwereyns. Een grote delegatie VTV’ers was present in de theaterzaal van het Coornhert Lyceum Haarlem waar chef decor Michel Bellinck veel aandacht had voor de geluidsversterkers boven de scène (foto’s 32, 33, 34 en 35).
Terug thuis, op de algemene vergadering van 13 juni 2003, werd een nieuwe artistieke directie verkozen met Damien Van Wambeke, Koen Lauwereyns en Katrien Wemel. Men had sowieso al vaste plannen voor de komende twee seizoenen en die waren niet van de minste.
’t Spel begint weer
Onder het motto ’t Spel begint weer, startte VTV het seizoen 2003-2004 met twee eenakters op 26 en 27 september 2003. De monoloog Jehanne vertelde de laatste dagen van Jeanne d’Arc en werd gespeeld door Pascale Casseyas en geregisseerd door Damien Van Wambeke. De Preker was dan weer de herneming van de winnende productie op de Taalunieprijs in Haarlem (foto’s 36, 37 en 38).
Lady of the lake was op 22, 28 en 29 november en 6 december de tweede regie van Wim Van Coppenolle. De bezetting van deze thriller die zich afspeelt in Schotse nevelen, was opnieuw een mix van jong en ervaren: Donaat Deriemaeker, Bernadette Vanovertveldt, Koen Lauwereyns, Ann Van Coppenolle, Katrien Wemel, Inge Vanderhauwaert en Tine Deroeck. De productie kreeg ook een artistiek steuntje van Xavier Vancoppenolle, Jan Demeulemeester en Paul Vandenhoeke. Dana Klusa schilderde het meer uit de titel in alle formaten en vanuit alle denkbare perspectieven. Frédérique Macron was productieleider, Ingrid De Rudder en Patrick Oufflin souffleerden. Ook belangrijk: Geert Verheyen en Luc Provost organiseerden samen met Wim Vandenhoucke en Rebecca Verhellen een echte Schotse pub achterin de zaal om te bekomen van de schrik en de spanning (foto’s 39 en 40).
“Waar is het misgegaan?”
Anticiperend op wat in 2004-2005 het Ronsisch seizoen moest worden, had VTV zich een jaar eerder dan verplicht ingeschreven voor het provinciaal klasseringstoernooi. Daarin stond het sedert Happy birthday in 1994 onafgebroken in de hoogste categorie. Er werd gekozen voor Het geheugen van water in een regie van Koen Lauwereyns op 24 en 25 april en 1 en 8 mei. In de oorspronkelijke cast werd Geraldine Vandercammen vervangen door Liselotte Bockstal die Greet Backeland, Pascale Casseays, Katrien Wemel, Johan Vanderaspoilden en Geert Desmytere naast zich kreeg. Er werd gespeeld met een tribune, het plafond boven de schuin aflopende scène hing vol met luchters en Geert Desmytere maakte zijn entree door een raam via een stelling aan de gevel van de Volksbond. Er waren kinderstemmen te horen (die van Paulien De Moor, Emma en Simon Walgraeve en Maria Van Coppenolle), Patrick Oufflin en Sylvie Van Overmeeren souffleerden. Fabrice Donkerwolcke was de productieleider.
De jury vond het gegeven en de setting op 25 april 2004 prachtig maar vroeg zich in het verslag af: “Waar is het misgegaan?”. De regisseur dacht vooral bij de jury zelf want die plaatste VTV ineens twee categorieën lager, in derde dus. Maar een grote zorg was dat niet. Er wachtten immers grote uitdagingen!
En over uitdagingen gesproken: in de loop van maart 2004 waren Daniël Vandenhoucke, Damien Van Wambeke, Roland Van Coppenolle en Jaak Herregods de studio van Walter Evenepoel ingedoken voor de opname van het lied van de Champeeters uit Tavi voor een CD met dialectliedjes uit heel Vlaanderen. Ien Ronse… (foto 41, 42 en 43)
Het Ronsisch seizoen
De Fiertel van 30 mei 1999 moest wegens werkzaamheden in het stadscentrum een ommetje maken langs de Glorieuxlaan. Het was daar en toen dat in VTV-kringen achter het schrijn van Sint-Hermes de opmerking werd gemaakt dat de kinderen niet meer wisten wie de heilige Hermes was en wat het doel van zijn Ommegang. Stef Vancaeneghem besloot er een toneelstuk over te schrijven: De gok van Hermes.
VTV programmeerde het stuk in ‘het Ronsisch seizoen’ 2004-2005, samen met een nieuwe Tavi-revue: Tavi in ’t Paradijs. De vrijblijvende plannen om een vervolg te schrijven op de twee bestaande Tavi-revues van Valère Depauw, hadden na het succes van ‘den twielenk’ vorm gekregen op enkele restauranttafels waaraan Stef Vancaeneghem, Koen Lauwereyns en Geert Desmytere hadden plaatsgenomen. In de zomer van 2002 liet Stef de zuiderse stranden voor wat ze waren en zette op zijn hotelkamer Ronsische teksten op bestaande liedjes. Op 19 december 2002 sprak Johan Vanderaspoilden in restaurant The Look de woorden: “Wat jullie feitelijk willen voor de muziek van de nieuwe revue is een beetje de klank van een gevuigoode mandoliene?”
Johan verzamelde vervolgens rond zich enkele lieden die één ding gemeen hadden: de muziek. Met Jonathan Vandenbussche, Gino Dhont, Erwin Deroubaix, Luc Delcoigne en Astrid Stockman stichtte hij De Gevuigoode Mandolienen. In de loop van 2003 zong Pascal Devreese de door Stef geselecteerde liedjes in op een bandje ten behoeve van de zangers in de revue en vanaf begin 2004 startten de repetities in een muziekschuurtje in Saint-Sauveur. Al snel volgden er ook proefoptredens die moest testen in welke mate de nieuwe liedjes aansloegen bij het publiek en of ze wel speelbaar waren. Het eerste échte publieke optreden kwam er op zaterdag 26 juni 2004 op het Guissetplein tijdens Ronse Opscène (foto 44 en 45).
De gok
Maar voor Tavi 3 was er dus De gok van Hermes, gespeeld in een regie van Geert Desmytere op 3, 4, 5, 10, 11 en 12 september 2004 in het Congrescentrum Glorieux. De aanloop ging niet zonder slag of stoot. De bedoeling was om de productie te brengen in samenwerking met toneelvereniging ’t Podium. De afspraken daarover, incluis rolverdeling en entourage, werden ook gemaakt en op papier gezet na een bijeenkomst van delegaties van de twee groepen in de Volksbond. De deal sprong echter af en VTV ging alleen verder.
Van Werken Glorieux kreeg productieleider Patrick Oufflin alle medewerking en dus kon de generale voor het personeel van vzw Werken Glorieux op 1 september 2004 in de beste omstandigheden plaats vinden. De affiche was van de hand van Michel Provost. De technische ploeg van Michel Bellinck en het decorteam van Kristof Deventer kregen hulp van Filmclub Trefsenter (van Gaston De Boever) en van Kunstgroep Jakhals. Gilles Vancoppenolle kwam assistentie verlenen en bij die technische ploeg duikt ook voor het eerst de naam op van Geert Dhaeyer.
Er werd gespeeld in een arena, met spots in alle hoeken van de zaal, in moderne kostuums, op blote voeten, met veel muziek en met live gemaakte filmbeelden. De cast wisselde, vanwege de repeteerperiode in de zomervakantie, tot net voor de première en ook nog tussen de voorstellingen in. Uiteindelijk speelden Wim Van Coppenolle, Patricia Laevens, Pascale Casseyas, Donaat Deriemaeker, Koen Lauwereyns, Dieter Spileers, Daniël Vandenhoucke, John Verstraeten, Willy Cardon, Jaak Herregods, Karen Wilpart, Fabrice Donkerwolcke, Tine Deroeck, Nele Cardon, Lynn Spileers en de 7-jarige debutant Wout Desmytere de voorstellingen (foto’s 46, 47 en 48).
Gruut Dictei bis
Het moordende ritme waaraan de producties en initiatieven elkaar opvolgden, bleef echter niet zonder gevolgen. Op 11 juli 2004 stapte Damien Van Wambeke uit De gok van Hermes na een moeizaam verlopen repetitie in de Oude Brouwerij Dekeyser. Op 14 juli nam hij ontslag als voorzitter. Hij schreef wel nog het voorwoord in het programmaboekje van de productie als uittredend voorzitter. Regisseur Geert Desmytere nam zijn rol over.
Op de algemene vergadering van zondag 3 oktober 2004 in brasserie Harmonie op de Grote Markt, werd Donaat Deriemaeker verkozen tot interim-voorzitter. Hij combineerde de functie met die van sponsorverantwoordelijke. Het bestuur dat voor een jaar het vertrouwen kreeg, bestond verder uit secretaris Wim Vandenhoucke, penningmeester Geert Desmytere en afgevaardigde Kristen Volksbond Wim Van Coppenolle die in die functie Rebecca Verhellen opvolgde.
Terwijl de voorbereidingen voor Tavi in ’t Paradijs volop liepen, organiseerde dat bestuur op 27 november de tweede editie van ’t Gruut Ronsies Dictei. Het werd opnieuw geschreven door Jaak Herregods en droeg als titel “Duud van ’t geleûchte”. Er waren 22 deelnemers. Winnaar werd opnieuw Yves Decuyper met 75 fouten. Hij kreeg een gouden vulpen van sponsor Philippe Maes. Solange Vandendooren werd tweede, Geraldine Vandercammen derde. Tijdens de verbetering van de kopijen speelden de Gevuigoode Mandolienen de nieuwe Tavi-liedjes, met succes (foto 49).
Tavi in ’t Paradijs
En toen ging het in rechte lijn naar het paradijs. Stef Vancaeneghem, Koen Lauwereyns en Geert Desmytere schreven elk twee taferelen van het verhaal. Koen Lauwereyns regisseerde, Geert Desmytere was productieleider, Johan Vanderaspoilden de chef van het orkest. De affiche werd ook hier geleverd door Michel Provost. In eenzelfde dynamiek werden de liedjesteksten van de revue, maar ook andere, verzameld in Het Ronsies Beurooboek van Stef Vancaeneghem. Patrick Oufflin was reservatieverantwoordelijke én regelde de auteursrechten voor de gebruikte liedjes. Wim Van Coppenolle was voor de derde keer Tavi, Bernadette Vanovertveldt voor de tweede keer Madleenekie. Niet alleen schepen Yves Deworm speelde nu mee, ook zijn collega’s Agnes Van Crombrugge (als zichzelf) en Pol Kerckhove (als God) stonden op scène.
Er waren 10 voorstellingen gepland, het werden er uiteindelijk 14, goed voor 4.500 toeschouwers. Ronse kwam massaal kijken en zong: “Me zoeme weure hier oest vergeiten, hoe schuune da Ronse tooch kan zoan!” Er kwam ook een cd met de liedjes van de revue en na de opvoeringen begonnen De Gevuigoode Mandolienen aan een tournee langsheen alle mogelijke zalen en manifestaties die 10 jaar zou duren.
Op 30 april was er in de Volksbond een grote ‘Ronsische’ fuif met dj Fabrice en Gouden Tappen ter afsluiting van het Ronsisch seizoen. Op de algemene vergadering van 29 mei 2005, opnieuw in brasserie Harmonie, werd een nieuw bestuur verkozen voor de periode van vier jaar. Donaat Deriemaeker werd bevestigd als voorzitter en dat gold ook voor secretaris Wim Vandenhoucke, penningmeester Geert Desmytere en Volksbondafgevaardigde Wim Van Coppenolle. Martine Meuris was nieuw in het bestuur als sponsorverantwoordelijke (foto’s 50, 51, 52, 53, 54).
Intussen, in de Volksbond
De nieuwe vzw met CD&V, Harmonie en VTV was officieel gestart in september 1998 en poogde uit de verhuur van de zalen de nodige inkomsten te puren. Dat ging gepaard met veel organisatie, tijd en energie. VTV werd vertegenwoordigd door Daniël Vandenhoucke, Patrick Oufflin en Jaak Herregods. In september 2000 nam Rebecca Verhellen de plaats in van Jaak. Na vier jaar onvermoeibaar rekenwerk, stelde ook Patrick Oufflin zich op de algemene vergadering op 30 september 2002 niet langer kandidaat. Hij werd opgevolgd door Fabrice Donkerwolcke die ook meteen penningmeester werd van de beheerraad. In januari 2003 nam Fabrice echter ontslag en werd Patrick opnieuw ‘waarnemend penningmeester’. Hij bleef dat anderhalf jaar, tot de algemene vergadering van 22 september 2004. Wim Van Coppenolle en Geert Desmytere namen toen namens VTV de plaats in van Rebecca Verhellen en Patrick Oufflin in de beheerraad, die nog steeds werd voorgezeten door Daniël Vandenhoucke. Hendrik Versluys werd zijn nieuwe penningmeester. Tussen de vzw en de uitbaters klikte het niet langer. VTV was daarom zelf begonnen met een theatercafé in de kelderzaal en hield zijn algemene vergaderingen in de Harmonie.
In mei 2005 nam Dany Limbourg bovendien ontslag als voorzitter van de Harmonie én als lid van de beheerraad van de Volksbond. Het was de inleiding tot nieuwe zorgen.
Wat voorafging:
1912-1941: van de ene oorlog naar de andere
1941-1944: het Stadstooneel
1944-1956: Georges Demedts en Marc Depoortere
1956-1965: Roberte en Marc Depoortere
1965-1971: de zoektocht
1971-1975: de plaats van VTV in de Volksbond
1975-1977: De breuk
1977-1980: altijd zonneschijn
1980-1983: de laatste fase?
1983-1989: Damien
1989-1991: Kortsluiting
1991-1993: schudden en beven
1993-1995: naar eerste categorie
1995-1997: Er moet iets gebeuren
1997-2001: het einde van de Christen Volksbond
Hoe gaat het verder?
2005-2009: het komt ook altijd allemaal toope
Heb je al tickets voor de toekomst?
Copyright 2020 Theater VTV Ronse | Privacy | Zonnestraat 27 | 9600 Ronse | info@theatervtv.be